කම්මැලි කම..

මේ දවස් වල ටිකක් හිතේ හා කයේ අප්සට් එකකිං ඉන්නෙ.. ප්‍රදාණම හේතුව මේ අපේ ප්‍රවීන සූපවේදීනියං හා වේදකයංද මංදා, කොම හරි හදන කෑම ජාති අත්හදාබැලීම් කරලා.. පොඩි පොඩි බඩේ කචල් නිසා තමා අවුල් ගහලා ඉන්නෙ..! :D :D


ලියන්න කියලා කිසිම හෝම්කමිං එකක් මතක් වෙන්නෙම නැහැ.. නොලියත් හිතට මොකදෝ වගේ නිසා.. ඔන්න ඔහේ ලියලා දානවා...

මේ මේකේ තෙරුම නම් මගෙන් අහන්න එපා මං දන්නෙත් නැ

අනේ මට බැහැ කම්මැලියි අෆ්ෆා :-/

පේනවානේ ?
ඔන්න ඕක තමා කම්මැලි කම කියන්නෙ.. ඕක ලෙඩක්ලු.. යකඩ අඩු උනාමත් ඕක වෙනවා.. සෝ මං එහෙම කිවා කියලා.. ගෙදර ග්‍රිල් ගේට්ටු එහෙම කන්න ගිහින්... දත් අඩු කරගෙන මට මුකුත් කියන්න එපා හරිද.. ඔය මොනා හරි යකඩ අඩංගූ කෑම ටිකක් කන්න.. යකඩ කඩයක් පැත්තෙ ගියා නම් ගන්න හැකි..
නැනැ මං කියන්නෙ යකඩ ගෙට්ටු එහෙම ගහලා තියෙන ඩොකෙක් ගාවට ගිහින්.. ලියා ගන්න බෙහෙතක්.. මං කිවා කියලා නම් කියන්න එපා.. මොකද මං අත්දැකිමෙන් කිවාට.. ශුවර් නැනේ..


ඉතිං මට දැන් කම්මැලියි.. මං නවත්තනවා..


ගිහින් එන්නම් හරිද.. ටටා..!

මේක ලියපු එකා = වල් හාවා

රට හාවා

සුදු හාවා

මුහුදු මංකොල්ල කාර හාවා

රැඩිකල් හාවා

(කැමති එකක් දාගන්න මං මුකුත් කියන්නැනේ)

.

දුම්රිය දෙවියෝ කෝප වූ වගයි..

                 

                   මම  අද කියන්න යන්නේ උණු උණුවේ උන වැඩක් . ඒ කියන්නේ අද උන වැඩක්මෞන වැඩේට විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝසේ බැ අප්පා..... :D :D :D

                 කස්ටිය දන්නවනේ චේ උන්නැහේගේ(ඒ කිව්වේ මගේ) වෙන්ඩ බිරින්දැ මිසිස් චේව, ඔය මිසිස් චේ මීට අවුරුදු 3කට කලින් අද වගේ දවසක කව්දෝ මන්දා ගල් ආදෙක් එක්ක ප්‍රේම පුරාණයකට මුලපුරලා තියනවා. ඉතින් ඒ තෙඅවුරුදු පූර්ණය සමරන්න චේ උන්නැහේයි, මිසිස් චේයි, මිසිස් චේගේ අතිජාත මිතුරිය ලකී නංගියි , චේ උන්නැහේගේ අතිජාත පාප මිත්‍රයා සීතල අයියයි අද පොඩි රවුමක් දාන්න කතා කොරගත්තා

               උදේ පාන්දරම ලකලැහැස්තිවෙලා කස්ටියම උදේ 11 වෙනකොට සීතලයාගේ මහගෙදරට එහෙමත් නැත්නම් දෙහිවල ජාතික සත්වෝද්‍යානයට ගියා කියමුකෝ. හරිම විනෝදෙන් කාලේ ගත කලා. පොඩි කේක්ගෙඩියක් කපලා පුංචියට චාමෙට ඇනිවසරිය සෙලිබ්‍රේට් කොලා.. සීතල අයියාගේ නැදැ බැබුන් කෙනෙක්ගෙන් සීතල අයියාට වුනු අකරතැබ්බය ඇරෙන්න මුලු දවල් වරුවම බොහෝම සතුටින් සමාදානයෙන් ගෙවිලා ගියා.  

                   හවස් වෙනකොට සත්තුන්ගේ කෙලි එපා උනා. බඩත්ගිනියි වගේ. ඉතින් ට්‍රීට් කියලා එකක් දෙන්නත් එපැයි, (ඔය ට්‍රීට් කියන එක හොයාගත්ත එකාටනම් හොදක් සිද්ධවෙන්න එපා.)  . ඉතින් කට්ටියත් එක්කම රැජිනගේ කඩේ හෙවත් queens cafe අවන්හලට ගොඩ වැදුනා. හෆොයි දෙවියනේ, කැම ජාති ගේනවා විතරයි, වාශ්ප වෙනවද මංදා. කොහොමෙන් හරි අහිංසක චේ උන්නැහේගේ මුලු සේසතම හිදුනට පස්සේ කස්ටියට එලියට ආවා කියමුකෝ. වෙලාව 4.30ට විතර ඇති. තව වෙලාත් තියන එකේ එම්සී එක පැත්තේ  ශොපිං පාරකුත් දාලා 5.00 විතර වෙනකොට බම්බලපිටියේ දුම්රියපොලෙන්  මොරටුව බලා ගමන්ගන්නා අධිවේගී මන්දගාමී දුම්රියකට ගොඩ උනා.ඉස්කෝලේ කාලේ අපි ඉතින් කවදාවත් කෝච්චියේ යන්න ටිකක් ගත්ත එකක්යැ. අතීතය ආවර්ජනයක් කරන්නත් එක්ක ටිකට් නොගෙනමයි කෝච්චියට ගොඩ උනේ.. ඉතින් සිංදුවක් එහෙමත් කිය කිය ඇවිල්ලා කස්ටියත් එක්ක මොරටුව දුම්රියපොලෙන් බැස්සා......

                          හත්වලාමයි... මෙන්න මොරටුවේ දුම්රියපොලේ ටික්කෝ පෝලිමයි. කට්ටියටම දෙලෝ රත් උනා...  ඇයි යකෝ ටිකට් ගත්තෙත් නැ.. අතේ සතෙත් නැ... ශේප් එකේ මාරුවෙන්න විදිහකුත් නැ. . හතර දෙනාම ඇටිකෙහෙල් කාපු උගුඩුවො වගේ බලාගෙන ඉන්නකොට මරුමුස් පාට ටික්කා අංකල් කෙනෙක් ඇවිලා ටිකට් ඉල්ලපි. කොහෙන් ටිකට් දෙන්නද,  ටිකට් දෙන්න ටිකට් ගන්න එපැයි. කොහොම හරි අංකල්ට පානිය දාලා එක්කෙනෙක්ට දඩේ ලියාගන්න සෙට් උනා..  මෙන්න ඒ අස්සෙ තව ඔටු ටික්කෙක් ඇවිල්ලා කියනවා මෙහෙම හරියන්නේ නැ හතර දෙනාටම දඩගහන්න ඕනා කියලා. ඒ වෙලාවේ උගේ අම්මට සැහෙන්න කිඹුහුං යන්ට ඇති :P :P ... 

                         ඔන්න දඩකොලේ චේ උන්නැහේගේ අතට ලැබුනා.. රුපියල් 940ක්..... පර්ස් එක හරියටම තිබුනේ රුපියල් 284යි.. කට්ටියගෙම පොකට් පර්ස් හූරලා රුපියල් 958ක් යන්තම් හොයාගත්තා. ඒකෙන් 940ක් ගෙඩිය පිටින් අර අවලං ටික්කට පූජා කරලා, ඉතිරි රුපියල් 18 ගැහැණු දැරිවියො දෙන්නට බස් එකේ යන්න දීලා සීතල අයියයි අහිංසක චේ උන්නැහේයි බොහෝම දුකසේ පයිං ගාට ගාට ගෙදර ආවා..... 

ඔන්න චේ උන්නැහේගේ ඇනිවසරියට ලැබුනු මහානුභාව සම්පන්න තැග්ග......!!!!!!!!!! 

  

මහානුභාව සම්පන්න දඩකොලේ

මට මතක නැ එක පොදක්..

මට මතක නැ එක පොදක්..

මතක ඇති දැ වත් නිකම්වත්..

මතක් කෙරුවත් හාරා ඔලුව..

නැනේ මතක මට එක පොදක්..

සෙව්ව මුත් අමතක දැ මොනාද කියා..

හිත පමණකි පිලිතුර මොළයට නැ ඉඩා..

පුදුමයකි මෙය මහත් පුදුමයක් ලෝව දනා.

අමතක වි ඔලුව සිදුරු වි මතකය මා හැර ගියා..

බිලා ඊයේ රැ මංමත්ව රස්තියාදුකරුවෙකු විලස..

මහත්මා ගති බලු වි හැර ගියා නොදැනිම මා අසල..

තොපුලමින් කෙන්තියෙන් මා බිරිද කියන විට ලඟින් හිද...

අදහනු බැ නුමුත් මතකය නැ.. අරන් ගිහින් බෝතලය හිස් ලෙසට..

මගේ සමනලයෝ..

හීන මන්සලින් එහාට පියාඹන් යන්න
අත්තටු අරන් එන්නේ කවදද 
හින සුපුපෙන මේ නෙතු පියන් අගට
රසදුනක් වෙන්නේ කවදද
කියන්න මගේ සමනලයෝ..
තුහින මල් වැස්සට මා එක්ක තෙමෙන්න
ඔයා එන්නේ කවදද
වසන්තය නිම වෙන්න කලියන් එනවද
ගිම්හානෙදි වියලි සුළගක් වෙලා වත්
සිසිරයේ හිම කැටික නැගිලා
හේමන්තයට යන සුලං පොදක් වෙලා
ඔයා එන දවසට
දෙවිලොවින් රෝස මල් වැහි වැටෙයි...
පි‍යවෙනා තුරු මේ දෙනත.. 
බලා ඉන්නම් දින ගැන ගැන

සූදානම් නොවී නොසිටිනු..

      මේ මගේ බ්ලොග් ජීවිතය ආරම්භ කරපු ලිපිය. අඩුපාඩුනම් කෝටියයි. මේක මම දැම්මේ "එන්න ඇවිත් යන්න" කියලා පටන්ගත්තු මගේ බ්ලොග් එකේ.. ඒකට දැම්මෙත් මේ පෝස්ට් එක විතරමයි... :D

අක්ෂරේට පෙම්බැන්ද නිසයි කාර්‍යබහුලත්වය නිසයි ඒක මම අත්හැරලා දැම්මා... මට ඉතින් නිකමට හිතුනා මේක අක්ෂරෙත් පෝස්ට් කරන්න ඕනා කියලා. අතීතය සිහිකිරීමක් විදිහට...

-------------------------------------------------------------

 

මගේ ජීවිතේ ගොඩාක් ලස්සන මතක සටහන් තියනවා. මගෙ පුංචිම කාලෙ, ඉස්කෝලෙ කාලෙ, කාලෙ, ගොඩාක් සුන්දර මතක සටහන් තියනවා. ඒ අතරින් මගේ ජීවිතේ අමුතුම වෙනසක් උන කාලයක් තියනවා, ඒ මම ශිෂ්‍යභටයෙක් විදිහට හිටපු කාලය. මම හිතන විදිහට ඒ කාලෙ තමයි මගෙ ජීවිතේ ට වටින දේවල් ගොඩක් එකතු කරගත්තු කාලය. ඒ වගේම මගේ ජීවිතය සාර්ථක වෙන්න අඩිතාලම වැටුනෙත් ඒ කාලෙ කිව්වොත් ඒක හරි. 

        මම මුලින්ම cadeting කරන්න පටන් ගත්තෙ 2003දි. මට මතකයි අපි පන්තියෙ ඉගෙනගන්නකොට දෙකේ හතරෙ අයියලා දෙන්නෙක් ඇවිත් කිව්වා cadet platoon එකට කට්ට්ය ගන්නවා කැමති අය නම් දෙන්න කියලා. ඒ වෙනකොට අපි cadetsලා ගැන දැනගෙන හිටියෙ කඩියො වගේ එහෙට මෙහෙට දුවන, බිංකුන්ඩො වගේ බිම බඩගාන කට්ට්යක් කියලා විතරයි. ඒ උනත් හැම එකටම හොම්බ දාන එක අපේ ගතිය නිසා අපිත් ඉතින් නම් දුන්නා..

       කොහොමෙන් හරි ඔන්න ඊලග දවසෙ උදේ පාන්දරම මම practice ගියා. එතන අමුතුම ලෝකයක්.. තිතට වෙලාවට වැඩ. 6.00 කියන්නෙ 6.00 ම තමයි. 5.59ත් නෙමෙයි, 6.01ත් නෙමෙයි. ඒ මදිවට ඉස්කෝලෙදි කට පුරා අයියා කියපු අයට සාජන්, කෝප්‍රල් වගේ විකාර නම් වලින් කතාකරන්නත් ඕනා. මටනම් මුලින් විකාරයක් වගේ, ඒ උනාට පහුවෙනකොට ඒ වචන කටට හුරු උනා. cadetsලා කියන්නෙ විනය උපරිමව තියන කට්ට්යක්. ඒ වෙන හේතුවක් නිසා නෙමෙයි එහෙම නොහිටියොත් අම්බානෙකට ගුටි කන්න වෙන නිසා. ගිය අලුත කව්ද ඕවා දන්නෙ. මමත් ගිය දවසෙම දුන්න break එකකදි සාජන් කියන අයියාට පුංචි විහිලුවක් කලා. අම්මෝ.... මට එදා කොසු මිටක් කැඩෙනකම් ගැහුවා. එදා එදාමයි. අයෙමත් ලා එක්ක විහිලුනම් කලේ නැහැ. :D

        ඔහොම මාස 4ක් විතර ගියා. cadeting මගෙ ජීවිතේම උනා. මම පන්තියෙ periods cut කරලා cadet room එකට වෙලා cadet lectures පාඩම් කලා. පුලුවන් හැම වෙලේමcadeting වෙනුවෙන් කැප උනා. කොහොමහරි මගේ කැපවීමයි, ආසාවයි නිසා මට camp යන 25 දෙනාට තේරෙන්න පුලුවන් උනා.

camp ඒකට ඇතුල්වන දොරටුව

       කොහොම කොහොම හරි camp යන දවසත් ලං උනා. යන දවසට කලින් දවසෙ අම්මල තාත්තලට අපේ වැඩ කිඩ පොඩි consort එකකින් පෙන්නලා ඒ අයගෙන් සමුගත්තා. එදා රෑ නින්ද ගියෙත් නැහැ. හීනෙනුත් camp එක පේනවා. ඔන්න ඉතින් පහුවෙනිදා උදේ පාන්දර 5.30 ට විතර දෙයියනේ කියලා යන්න පිටත් උනා. ගමන නම් හරි විනෝදයි. සිංදු කිය කිය මාර fun එකේ ගියා. අපි හවස 4.00 වෙනකොට රන්ටැඹේ camp එකට ආවා. එතන එකම යුද්ධයයි.. I.D check කරනවා bag check කරනවා, උස බලනවා ජරමර ගොඩයි.එතනින් අපිට හම්බවුන billat එකට යනකොට 6.00 ට විතර ඇති.billat no එක B-23. මම හිතුවා billat එකට ගිහින් ටිකක් rest කරන්න ලැබෙයි කියලා. මොන restද ගියවෙලේ ඉඳන් තීන්ත ගාන්නයි, ඇඳන් up කරන්නයි, එපා වෙනවා...

අහස් ඉනිමග

.22 ගිනි අවියෙන් වෙඩි තබමින්..

පාඩම් කරමින්..

         ඊලග දවසෙ ඉදන් practice පටන් ගත්තා... ඒ දවස් ටිකේ rest එකක් ඇත්තෙම නැහැ. camp එක මට තිත්තම උනා. test පටන් ගත්තෙ දවස් 4කට පස්සෙ. එතකොටනම් වැඩ අඩුයි. මාස ගානක් මහන්සි වෙලා practice කරපු දේවල් අපි හොඳින් ඉදිරිපත් කලා ,ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට වෙඩි තිබ්බා. කොහොමහරි අපේ place එක 09 , billat එකෙන් 01, ඝනසරඹ වලින් 05, ආත්ම විශ්වාස වර්ධන පාඨමාලාවෙන් 09. Harmon loose camp එකට යන්න බැරි උනත් අපි හොඳ තරඟයක් දුන්නා. අන්තිම දවසෙ අම්මලා ඉස්සරහ Passin out එකේදි අවිසරඹ කරනකොට දැනුන සතුටනම් වචන වලින් කියන්න බෑ. දවස් 12 ක camp එක ඉවර වෙලා එන්න පිටත් වෙනකොට හිතට දුකක් දැනුනත් ආවෙ ආයෙමත් camp එකේ පස් පාගන්නෙ නැහැ කියලා. ඒ උනත් මම ඊට පස්සෙ අවුරුදු 4ක් camp ගියා. ඒත් senior කෙනෙක් විදිහට ගිය ඒ අවුරුදු 4ටම වඩා junior year එක මගේ මතකයේ සදහටම රැඳිලා තියේවි..

මම...........
P4630 රෙ.සැ.මේ. ප්‍රනාන්දු M.A.U.C 

paasin out එකේ දසුනක්..

paasinout එකේ දසුනක්

හාස්‍යය | Comicality

ප.ලි: මේල්ලුවකින් උපුටා ගන්නා ලදි.

ඉතින් සමුගනිමි...

අතීතයේ එක් විරාමයක් ලඟ
නුඔද මාද තනිවූ එක් මොහොතක
අත් අල්ලා ඇවිදන් ගිය බෝ දුර
අද තනිවී දෙතැනක අපි දෙදෙනම


හඩන්න නුඔ ලග නොමැත වරම් අද
සිනා සලපු මතකය පමනද මට
නුඹද මාද නැති මේ අවකාශය
මටම පිටස්තර වී මගෙ ලෝකය


යා නොහැකිය අප දෙදෙන එක මඟම
නුඔ ලෝකය තව දුරයි මගෙ නෙතට
නික්ම යනු පිණිස මතකය බොඳකර
අවසරද ඔය හිතින් සමුගෙන යන්නට....

මාතෘකාවක් නොදනී...

පැද්දී පැද්දී
ඈ යනෙන දෙස බලද්දි
මැව්නි මැව්නී
සුරංගනාවියක් සිතෙහි මැව්නි

යද්දි යද්දී
අ'දර හැගුම් මෝදු වෙද්දි
ගැස්සි ගැස්සී
මගෙ හදවත ගියා පිළිස්සි

යහලුවා

සතුට බෙදා ගැන්මට
වටිනා තැනක්
දුක නිවා ගන්නට
සැනසිලි වචන පොදක්
ත‍රහවෙන් පිරි වතට
සිනහ මල් පොකුරක්
කදුලු ගලන දෙනෙතට
වියළි රෙදි කඩක්


වූ
මගේ සෑම තත්පරයකදීම
එකසේ ලගම හිටි
මගේ
හොදම යහලුවා

ප.ලි- මම අද වෙනස්ම විදියෙ නිසදසක් ලිව්වා.මේකට නිසදසක් කියලා කියන්න පුලුවන්ද කියලා කියන්න මට තේරෙන්නෙ නෑ.මෙහෙම එකක් ලියන්න හිතුනෙ මගේ හොදම යාලුවෙක්වන නිමේශ්ගෙ උපන්දිනය 20/07/2011 තිබ්බා.මේක එයා වෙනුවෙන්...

වෙනස්ම විදිහකට පොල් සම්බෝලයක් හදාගමුද.....

දැන් අක්ෂරේ ඔක්කොමල්ලා වගේ එක එක ජාති උයන්න පිහන්න කියලා දෙන නිසා චේ උන්නැහේත් හිතුවා කැමක් හදන හැටි කියලා දෙන්න. ඔයාලත් ට්‍රයි කොරලා බලන්ටකෝ....

අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය : 

•      පොල් ගෙඩියක්
•      ළූණු ගෙඩි 2ක්
•      මිරිස් කරල් කිහිපයක්
•      ලුනු, මිරිස්, ගම්මිරිස් කුඩු අවශ්‍ය පමණට
•      භාජනයක්. ( සම්බෝලේ දාන්න)
•      හොදට කැපෙන පිහියක් 
•      කැත්තක්.( පොල් ගෙඩිය බිදින්න)
•      හිරමණයක් ( පොල් ගාන්න)
•      අත් දෙකක් ( සම්බෝලේ හදන්න)

 සාදන ක්‍රම‍ය....

•       ඔක්කොටම කලින් පිරිසිදු වෙලා ඉන්න එක හොද නිසා මුලින්ම කුණු උලලා හොදින් නාගන්න, හෙම්බිරිස්සාව වගේනම් ඇඟපත හෝදගන්න, ඒත් කම්මැලීනම් අඩුම තරමේ අත් දෙකවත් හෝදගන්න

•       දැන් හොද ඇදුමක් ඇදගන්න, පර්ස් එකත් අතට ගන්න.

•       ළඟම තියන කඩේට ගිහින් පොල් ගෙඩියකුයි අවශ්‍ය අනෙක් කළමණා ටිකයි ගන්න

•       අතේ සල්ලි නැත්නම් අල්ලපු වත්තට යන්න.

•       හොද පොල් ගහක් තෝරගන්න, වටපිට බලලා ලැස්ති වෙන්න ( වලල්ල දාගන්න)

•       අයිතිකාරයා ළඟපාතක නැත්නම් දඩිබිඩි ගාලා ගහට නගින්න.

•       කලටි පොල් වෙන්කරමින් හොද පැසුණු පොල් තෝරාගන්න.

•       දැන් අයින්කරපු කලටි පොල් ගෙඩි දෙකක් කඩාගන්න .

•       පරිස්සමෙන් ගහෙන් බහින්න 

•       දැන් ශේප් එකේ වත්තෙන් මාරුවෙන්න ( පොල්ගෙඩි දෙකත් ඇතිව)

•       උලක් ආධාරයෙන් පොල් ගෙඩි දෙකම ලෙලිගහගන්න (මුඩ්ඩට හානියක් නොවන ලෙසට)

•       දැන් එක පොල් ගෙඩියක් අරන් කඩේට යන්න.

•       පොල් ගෙඩිය කඩේ ඇන්ටිට දීලා ඒකට හරියන්න අවශ්‍ය අනෙක් කළමනා ගන්න.(මතක් කරලා "ඇන්ටිට තැන්ක් යූ අක්කේ" කියන්න)

•       දැන් ගැදර  එන්න. පොල් ගෙඩියයි අනෙක් කළමණා ටිකයි අම්මට දීලා පොල් සම්බෝලයක් හදලා දෙන්න කියන්න.

•      අම්මා වෙන වැඩක් නැත්නම් ඉක්මනට පොල් සම්බෝලේ හදලා දෙයි, විනාඩි දෙකෙන් සම්බෝලේ රෙඩි..

             ඔබත් ට්‍රයි කොරලා බලන්න. යහතින් හදාගන්න හම්බුඋනොත් ඇවිත් කියලා යන්න. ලඟදීම දවසක ආයෙත් අලුත්ම රෙසෙපියක් එක්ක සෙට් වෙමු , ජයවේවා...!

 

ගෙදරදිම වෙජිටබල් චොප්සි හදමුද....????

      හරි යාළුවනෙ ඔන්න අද මම කියල දෙන්න හදන්නෙ මොකක්ද කියල ඔයාල දන්නවනෙ.චොප්සි කියන්නෙ ඉතිං ලොකු කුඩා කාටත් කන්න පුළුවන් කවුරුත් කැමති කෑමක්නෙ.

         ඉතින් මේක හදන්න කියල දෙන්න ඉස්සෙල්ල චොප්සි ගැන පොඩි හැදින්වීමක් කරලම පටන් ගන්නම්.චොප්සි කියන්නෙ අපි ලංකාවෙ එක එක විදියවල් වලට හදන් කෑවට චීන කෑමක්.චීන කෑමක් කිව්වට චීනෙත් තියෙනවනෙ එක එක ප්‍රාන්ත.චීනෙ කෑමත් ඒඒ ප්‍රාන්තයෙන් වෙනස්.ඉතින් එහෙම ප්‍රධාන ප්‍රාන්ත හතරක් තියෙනව බීජිං,ශැංහයි,සෙෂුවාන්,කැන්ටන් කියල.ඒ හතරෙන් මෙන්න මේ කැන්ටන් කියන පලාතෙන් තමා චොප්සි එන්නෙ.ඉතින් ඒ ඒ පලාත් වල කෑම බීම ගැනත් වෙන වෙනම විස්තර තියෙනව දැනට අපි මේ හදන එක ගැන විතරක් දැන ගත්තම ඇතිනෙ නේද?

හරි මෙන්න එහෙනම් අපේ චොප්සි එක හදන්න ඕනි කරන දේවල්,

කැරට්,බෝංචි,ගෝවා මල්,බ්‍රොකලි - ග්‍රෑම් 20 බැගින්

ගෝවා,චීන ගෝවා - ග්‍රෑම් 40

ලූණු කොළ,මුං බීජ(අර චුට්ටක් පැළ වුන ඒවා) - ග්‍රෑම් 20

බට්න් මෂ්රූම්ස්,යංග් කෝන් - 03 බැගින්(දෙකම සුපර් මාර්කට්වල තියෙනව)

බෙල් පෙපර්(රතු,කොළ,කහ) - ග්‍රෑම් 10 බැගින්

චොප් කරපු සුදු ළූනු - මේස හැදි 02

සීනි,ලුණු,අජිනමොටෝ - රස අනුව

කුකින් වයින් හෝ විනාකිරි - මේස හැදි 02

චිකන් ස්ටොක් - කෝප්ප 01 1/2(නෝ චිකන් කියුබ් එකක් දිය කරල ගන්න)

කෝන් පිටි - මේස හැදි 02

සිසමි ඔයිල්(තල තෙල්) - බින්දු 02,03(නැතත් කමක් නෑ)

ඔයිසටර් සෝස් - මේසහැදි 04

කෝන් ඔයිල් - මේස හැදි 04/05

මෙන්න මෙහෙමයි හදන්නෙ,

මුලින්ම එලවලු ටික ලස්සනට කැමති විදියට කපා ගන්න.මේ පහත පින්තූරෙ විදියට

ඊටපස්සෙ වතුර උතුරවල ඒකට ලුණු ටිකක් දාල එළවලු ටික ඒකට දාල තම්බන්න විනාඩි 04ක් 05ක් විතර.(ලූණු කොළ,මුං බීජ ඇර)ඊට පස්සෙ ඒ එළවළු ටික අයිස් වතුර එකකට දාල තියන්න(ඒකට කියන්නෙ refresh කරනව කියල.ඒකෙන් වෙන්නෙ එළවලු ඕනිවට වඩා තැම්බෙන එක වලක්වන එක.අනික මෙහෙම කලාම එළවලුවල පාටත් ලස්සනට එනව)

ඊටපස්සෙ සාස්පානක් ලිපේ තියල කෝන් ඔයිල් ටික දාල රත්වෙන්න තියල සුදුලූණු ටික ඒකට දාල මදගින්නෙ බැදගන්න.දැන් ඒකට එළවලු ටික දාල ඒකත් ටිකක් රත් කරගන්න.විනාඩි 02ක් 03ක් විතර(හැබැයි ලූණුකොළයි,මුං බීජයි දාන්න එපා)

දැන් මේකට ඔයිස්ටර් සෝස් ටිකයි,චිකන් ස්ටොක් එකයි,කුකින් වයින්/විනාකිරි ටිකයි දාලා මදගින්නෙ පිසගන්න ඒ අතරෙ සීනි(චුට්ටිත්තක් පැනිරස එන්න දාන්න එපා),ලුණු සහ අජිනමොටෝ රස අනුව දාගන්න(අජිනමොටෝ කැමතිනම් විතරක් දාගන්න.නමුත් චයිනීස් නම් අජිනමොටෝ කොහෙන් හරි ගෑවිලා තියෙනව).මෙන්න මෙහෙම එයි එතකොට,

දැන් මේක උතුරගෙන එනකොට කෝන් පිටි ටික ඇල් වතුරෙ දියකරලා ඒකත් එකතු කරන්න(වතුර මේස හැදි 4ක විතර දිය කරන්න,මතක් කරල ඇල් වතුරෙ දියකරන්න.උණුවතුරෙ කෝන් පිටි දිය කලාම කැටි ගැහෙනව)හරි දැන් අන්තිමටම ලූණු කොලයි මුං බීජ ටිකයි දාල චොප්සිය ලිපෙන් බාගන්න(මේ දෙකත් චොප්සියට දාන්නම ඕනි නම් නෑ හොදේ)අන්තිමටම තලතෙල් බින්දු 02ක් 03කුත් එකතු කරන්න.ඔන්න ඔච්චරයි ලේසියි පහසුයි.

මේං තියෙනවා හැදුවට පස්සේ..,

ඔන්න ඔයාලත් හදල බලන්නකො.අහ් තව දෙයක් කියන්න ඕනි.මේ චොප්සි හදන හැටි ලියන්න කියල කියුවෙ අපේ නදී අක්ක.ඒ වගෙ ඔයාලත් ආස කෑමක් තියෙනව නම් පහලින් කමෙන්ටුවක් දාල යන්න.දන්න දෙයක් නම් මම හදන හැටි ඊලග ලිපි වලින් දාන්නම්.හැබැයි දන්නවනම් විතරයි හොදේ.ඒහෙනම් ඔන්න හදල බලල මටත් කියන්නකො කොහොමද කියල..

සැමදාමත් මා නුඹේමයි..

හුදකලා රතු රෝස මලක්
මදෙස බැල්ම හෙලා
අයාලෙ ගිය
මගෙ හදවත
සිරකර දැමුවා
ආදර හැගුමෙන්
මා මුසපත්කර

වල් බිහිව තිබූ
මාගේ හදවතේ
වල් උදුරා
යලි පණ දුන්නේ
නුඹයි මගෙ පුංචි
රෝස මලේ

දිවිය ඇති තෙක්ම
මම,නුඔව රැක ගන්නෙමි
සදා නොවෙනස්වන
මගෙ ආදරය
නුඹට පමණක්ම පුදා.

විවාහය

විවාහය කියද්දි හැමෝම බලනවා ඇති සුදු හංසිත් විවාහ වෙන්න යනවද කියලා.. හී.. හී. තාම නෑතෝ.. අද මම කියන්න යන්නේ මම බලපු ලස්සනම ලස්සන හින්දි චිත්‍ර්‍පටයක් ගැන.. හින්දි කීවම ගොඩක් අය මුහුණ අකුල ගනියි.. ඒත් රස වින්දනයට අර්ථවත් මොකක් උනත් මොකෝ..


මම අද කියන්න යන්නේ විවාහා ෆිල්ම් එක ගැන ඒකේ කියන්නේ  A journey form engagement to marriage  කියලා සුන්දර ආදර කතාවක් වගේම තරුන අයට ගන්න පොඩි පොඩි ආදර්ශ ටිකකුත් තියෙනවා..


මම ගොඩක් කතා කරනවට වඩා  ෆිල්ම් එක ඔයාලටම  බලන්න අවස්ථාවක් දෙන්නම්


1 කොටස
2 කොටස
3 කොටස
4 කොටස
5 කොටස
6 කොටස
7 කොටස
8 කොටස
9 කොටස
10කොටස
11 කොටස
12 කොටස
13 කොටස
14 කොටස
15 කොටස
16 කොටස

හොට් හොට් ඩෙසර්ට් එකක්..!!

     
   ගොඩක් වෙලාවට කෑම කාල අපි කන්නෙ කූල් ඩෙසර්ට්නේ.වෙනසකටත් එක්ක මේං පොඩි පහේ හොට් ඩෙසර්ට් එකක්.නම තමා බනානා ෆ්‍රිටර්ස්.ගොඩක් ලේසියෙන් ඉක්මනට හදාගන්නත් පුළුවන්.ගෙදර නිතරම තියෙන බඩුවලින් හදන නිසා කඩේ දුවන්න ඕනිත් නෑ.(චූට්ටිත්තක් විතර ඕන වේවි)

මෙන්න මේවා තමා ඕනි වෙන්නෙ.(මේ එක පුද්ගලයෙක්ට අවශ්‍ය ප්‍රමාණ)


ඉදුනු කෙසෙල් ගෙඩි - 04 ආනමාලු හෝ ඇඹුල්(ඒ දෙකෙන් තමා මම හදලා තියෙන්නෙ)
කිරි - මි.ලි.100
පිටි - ග්‍රෑ.135
බිත්තර කහමද- 01
බිත්තර සුදුමද - 01
ලුණු - ග්‍රෑ.03
අයිසින් සීනි - ග්‍රෑ.25
තෙල්- ගැඹුරු තෙලේ බැද ගැනීමට අවශ්‍ය තරමට
වැනිලා එසෙන්ස්
බ්‍රැන්ඩි හෝ රම් (තියෙනව නම් විතරක්,ඕවා ඉතින් ගෙවල්වලට ගේන සුනංගුව විතරනේ)


හරි මෙහෙමයි මේක හදන්නෙ.මුලින්ම පිටි,ලුණු භාජනේකට දාල මික්ස් කරන්න ඊට පස්සෙ ඒකට කිරි ටිකෙන් ටික එකතු කරන්න.දැන් ඒ මිශ්‍රනයට වැනිලා එසෙන්ස් බින්දු දෙක තුනක් එකතු කර ගන්න.ඊට පස්සෙ අයිසින් සීනි,බිත්තර කහමදය එකතු කරලා විස්ක් එකකින් හොදට විස්ක් කරගන්න.ඊ ට පස්සෙ ඉවරවෙලා ඒ මිශ්‍රනයට බිත්තර සුදුමදය දාන්න.(බිත්තර සුදු මදය මෙහෙම පස්සෙ දාන්නෙ බැටර් එක බයින්ඩ් වෙන්න.ඕනි නම් බිත්තරේම එක පාරට දාන්නත් පුළුවනි.)ඒක හොදින් මිශ්‍ර කරන ගමන් බ්‍රැන්ඩි හෝ රම් චුට්ටිත්තක් දාන්න.ඒ කිව්වෙ මේස හැදි භාගයක් විතර.(බ්‍රැන්ඩි හෝ රම් දාන්නේ බැටර් එකේ ක්‍රිස්පිනස් එකට)හරි දැන් බැටර් එක හදලා ඉවරයි.දැන් මේ බැටර් එක(මිශ්‍රනය) ශීතකරනයේ විනාඩි 15 - 20 තියන්න.මේ බැටර් එක දියාරු ගතියට තියෙන්න ඕනි.


මේ තියෙන්නෙ බැටර් එක හැදුවට පස්සෙ..

දැන් කෙසෙල් ගෙඩි ටික අරගෙන පොතු අයින් කරලා ඕනි නම් දෙකට කපා ගන්න පුළුවනි.ඇඹුල් කෙසෙල් නම් කපන්න ඕනිත් නෑ.ඊට පසසෙ බැටර් එක අරන් කෙසෙල් ගෙඩි ටික ඒකට දාන්න.ඒ අතරෙ තාච්චියක් ලිපේ තියලා ඒකට තෙල් දාලා රත් කර ගන්න.පස්සෙ අර බැටර් එක හොදට දවට ගත්ත කෙසෙල් ටික තෙලට දාල රන්වන් පාටට එනකන් බැදගන්න.


මේක අමුත්තෙක්ට සංග්‍රහ කරනවා නම් මීපැණි,ස්ට්‍රෝබෙරි සෝස්,චොකලට් සෝස්,වැනිලා සෝස් එක්ක සංග්‍රහ කරන්න.
මෙන්න තියෙනවා හැදුවාම...

(කෙසෙල් වගේ පලතුරු කන්න අකමැති පොඩිත්තෙක් ඉන්නව නම් මෙහෙම හදලා දෙන්නකො.කාවි පැනලා හිහී..)

අක්ෂර එදිනෙදා විස්තර..

cold සුසුම් හෙලමින් උන්නෝය..
cold  චැට් එකෙ ### ව සෙව්වෝය..
cold  චැට් එකේ අනික් උන්ට බැන්නෝය..
cold අද හම්බානෙක නොන්ඩි විය..
cold චැට් එකේ ### ආවෝදයි ඇසුවෝය
අපි නැ කිවොය
cold අපිට බැන වැදිනි..
අපිද බැන්නාහුය..
කවුරුවත් පොස්ට් දැම්මෙ නැත..!
cold ෆොන් එකෙන් ලොග් විය..
අක්ෂරේ හැමොගෙන්ම ### ගැන අසුවොය.
මගෙනුත් ඇසුවෝය..
මං සිංහලෙන් කෙටුවෝය..
cold  මං යකෝ ෆොන් එකෙන් යැයි මට බැන්නෝය..
මං මොන මගුලක්දැයි ඇසුවෝය..!
මං සියල්ලම සිංග්ලිශ් වලිං කෙටුවෝය..
ආ එහෙමදැයි cold ඇසිය..
මං හේමයි කීවෝය..

නැවතත් cold සුසුම් හෙලමිං ඉන්නා හැටි දුටුවෝය..
නමුත් ### අවේ නැත..!

සිතට දැනුන සිතුවිල්ලක්.

මං මේ කියන්න යන්නෙ මගේ හිතට දැනුන දෙයක් ගැන. ඇත්තම කිවුවොත් කාටත් වගේ ආදරය කියල සංශිප්තව කියමුකො.


ආදරය කියන හැඟිම ගැන කතා කරන්න පුද්ගලිකව මං අකමැතියි.මොකද හුඟාක් අය ඕක ගැන කතා කරනවානෙ. ඒත් මේ අවස්තාවෙදි මත් මේ මාතෘකාව යටතේ වචන ස්වල්පයක් ඔබ හමුවේ තියනවා.




ආදරය කියන හැඟීමට විවිධාකාර පැතිකඩ තියෙනවානෙ. උදාහරණයක් විදියට, අම්ම දරුවන්ට දක්වන ආදරය, තාත්තගෙ ආදරය, කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක් අතර ඇතිවන ආදරය.... ඔය යනාදී වශයෙන්.
ඉතිං හුඟාක් අය ආදරය යටතේ කතා බහ කරන්නෙ වැඩිපුරම ‍මං අන්තිමට කියපු කෙල්ලො කොල්ලො අතර සිදුවන ආදරය ගැන.


ආදරය කියන්නෙ මිනිස් හැඟීමක් නිසා ඒක මිනිසාට අවශ්‍යයි. ඇත්තටම කිවුවොත් මිනිසාට පමණක් සීමා නොවුණ හැම ජීවියෙක්ම සතුවන විශ්වීය හැඟීමක් කියන එක තමයි වඩාත් නිවැරදි.


කෙනෙක් ජීවිතයට ආදරය අවශ්‍යද කියල ඇහුවොත් ඔබ මොකද්ද දෙන පිළිතුර? නිසැකවම 'ඔවු' එහෙම නේද.. කීප දෙනෙකුට 'නෑ' වෙන්නත් පුලුවන්. හැබැයි ඒ අයත් ජීවිතයෙ කාගෙන්ම හරි ආදරයක් ලබල ඇති.


දෙමාපියන් තමන්ගෙ දරුවන්ට දක්වන ආදරයත් තරුණ කාලෙට ඇතිවන ආදරයයි අතර වෙනසක් තියෙනවා.


තරුණ වියේදි අපි ආදරය හොයා යනවද? නැත්තම් ආදරය අපිව හොයාගෙන එනවද? කිවුවත් වගෙ ''මේක වයසෙ වැරැද්දක්ද.'' පුංචි කාලෙදි මේ හැඟිම ගැන ලොකු වැටහීමක් නෑනෙ. ඉතිං අපිට කිසිම වෙනසක් දැනෙන්නෙ නෑ. ඒත් ටික ටික ලොකුවෙද්දි අපි විවිධ දේවලට ආදරේ කරන්න ගන්නවා, හුදෙක් එක ආලයක්. ඒ කියන්නේ ඒ දේවල් තමංගෙ කර ගන්න දක්වන ආශාවක්.. ඔන්න ඔය විදියට ඇරඹෙන ආදරය අන්තිමට විරුද්ධ ලිංගික පාර්ශවය කෙරෙහි යොමුවෙන්නේ ස්වාභාවිකව.


ඒ හැඟීම නියමාකාරව විස්තර කරන්න පුලුවන්ද? මට නම් බෑ.


එක එක අයව දැකල දැකල අන්තිම ඇහැ විශෙෂ කෙනෙක් එක්ක නතර වෙන්නෙ... නොදැනුවත්වමද...
නිතර ඒ කෙනාව දකින්න මුලින් ඇතිවන ආශාව... එතන ඉඳල විවිධ දේවල්......


අපි හැඟීම් පාලනය කළ යුතුද? මගේ තීරණය නම් ඔව්. අපිට බැහැ දකින දකින දේට ආදරය කරන්න. ආදරය කරන්න ගියාම ඒ දෙයට ඇතිවන ආශාව හමුවෙ 'නැතිවීම' දුකක් වන තැනට පත් වෙනවා. ඉතිං හමදේම නැති නොවුනට හැමදේම පවතින්නෙත් නෑනෙ. ආදරයත් ඒ වගේ කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ.


ප.ලි: බොහෝම ඉස්සර හිතට ආපු සිතුවිල්ලක් ගැන යළි සිහිකැඳවීමකි. :)

A world between mirror

together forever <3 <3

When you want to win a game, you have to teach. When you lose a game, you have to learn.

All that we are is the result of what we have thought. The mind is everything. What we think we become

you can't find true beauty in your face,but it's there in your heart

when you are hopeless and there's no one to care about you....=(=(

අම්මලට ගහන පුතාල අපායෙ යනවා...

දැන් කාලෙ ගොඩක් බබාල, හවස අම්මල, අප්පච්චිල ඇවිල්ල ගෙදර අරන් යනකම් , ඩේ කෙයාර් වලනෙ ඉන්නෙ.මම් දැකල තියන විදියට ඒ අය දෙමව්පියොත් එක්ක ඉන්නෙ ගොඩක්ම කෙටි කාලයක්,ඒ නිසා ටිකක් විතර දග වැඩත් කරන අය ඉන්නව.

ගෙදර හිටියත් මොකක් හරි "වැඩක්" කරල,එක්කො හොද ගුටියක් කනව.මේ කතාව මට කිව්වෙ අදුරන අක්කා කෙනෙක්,එයාගෙ පුතා ඩේ කෙයා දාලා ඉන්නෙ,ටිකක් විතර දගයි අනික් අයට වඩා.සමහර වෙලාවට අප්පච්චි ගෙදර එද්දි එයා නිදිලු.ආය දකින්නෙ උදේටලු.

අම්මත් ඔෆිස් ඇරිල එන්නෙ හවස 5ට විතර නිසා,මෙයා ගොඩක් ඉන්නෙ ඩේ කෙයාර් එකේ. ගෙදර ආවමත් එයාලගෙ මහන්සිය නිසාම  පුතාට ඇහුම්කන් දෙන්න වෙලාව මදිලු.


ලගකදි ඉදලා මේ  පුතා ගොඩක් දග වෙලා.ඩේ කෙයාර් එකෙත්,යාලුවොන්ට එහෙම ගහනව,කොනිත්තනව කියලා පැමිනිලි ඇවිත්.


දවසක්  පුතාගෙ නෝටි වැඩකට අම්මගෙන් හොද ගුටියක් කාලා,හැරෙන පමාවෙන්, පුතා එයාගෙ බැට් එකෙන් අම්මටත් ගුටියක් දීලා.අම්මට හොදටම රිදිලා.


පස්සෙ එක දවසක් ඩේ කෙයාර් එකේ ටීචර්ට අම්ම කියල තියනව,  පුතාව ටිකක් වෙනදට වඩා බලන්න,දග කරනව වැඩී ගෙදරදිත් කියල.ඒ අස්සෙ අර බැට් එකෙන් ගහපු කතාවත් කියල.


දවසක් ටීචර්  පුතා එක්ක කතාවක් දැම්මලු.
පුතා ඔය කැමති ගෙදර ඉන්නද,මෙහෙ ඉන්නද?
මෙහෙ
ආ... ඇයි ඔයා එහෙම කිව්වෙ?
මෙහෙ යාලුවො ගොඩාක්...ඉන්නව. 
 ආ...ඇයි පුතා අම්මට ආදරේ නැද්ද?
නැ...
ඒ ඇයි?
අම්ම මට ගහනව
අනේ ආදරේටනේ පුතේ...ඔයා දග වැඩක් කරන්න ඇති.
ම්....මමත් අම්මට බැට් එකෙන් එකක් ගැහුව.
ආ එහෙම හොද නෑ පුතේ...අම්මලට ගහන පුතාල අපායෙ යනවා!....
එතකොට පුතාලට ගහන අම්මලා කොහෙද යන්නෙ...?

සුසුම් උණුසුම්...

වායුසමනය කර තිබු කාරයේ සීතල පරදවමින් හදේ පිරි තිබු උණුසුම් හැගිමෙන් හිත වෙව්ලමින් තිබුනි..තවදුරටත් මෙලෙස නිහඬව සිටිමි මට කල නොහැක්කක් විය ..

''මාලින්ද නවත්වන්න ඔතනින්..ඔතන හෝල්ට් එකෙන් බහිනවා..''

එහෙත් ඔහු නොනවත්වාම වේගයෙන් කාරය පදවන යුරු ගිනිගත් දැසින් මා බලන් හිටියේ ඔහු නො නැවතු වුවහොත් පියාසලන කාරයෙන් පනිනවා හෝ සිතාගෙනය ..

''එක්කෝ තමුසේ මේ කාර් එක නවත්තනවද..නැත්නම් මම නවත්තන්නද..''

එක්විටම මහා හඬින් පාරයේ නැවත් වු කාරයෙන් එලියට බැස ආ ඔහු රියේ වුන් මා එලියට ඇද ගසන්නට ගත් අත පසෙක ලා මා දෙසම මහත් වේදනාවකින් මෙන් බලන් උන් අයුරු..

''මොකක්ද සිතාරී ඔයාට වෙලා තියෙන්නේ..මොන පිස්සුවක්ද මේක..''

''අහ් ,මේක..මේකද පිස්සුව..මට නෙමේ ඔයාටයි ..ඔයා කෙල්ලෝ දාන් අදින කරත්තේ මාවත් දක්කන්න හදන්න එපා..''

''මොන කරත්තයක්ද..දෙයක් තෙරෙන්න කියන්න ''

''ඔව් ඔයාට දැන් මොනාවත්ම තෙරෙන්නේ නැනේ මාලින්ද ..එක වෙන්න ඇති කෙල්ලොත් එක්ක කාර් එක රස්තියාදු ගහන්නේ..''

''මම කෙල්ලෝ එක්ක රස්තියාදු ගැහුවේ නැ සිතාරී..එ මගේ නැන්දාගේ දුව ..පොඩි කෙල්ල .. පොත් වගයක් ගන්න ආවා ටවුමට..ඔයා ඕකටද මෙච්චර වෙලා දැඟලුවේ.. ''

''ඇයි එහෙනම් සිකුරාද දවසම ෆෝන් එක ඔෆ් කරලා තිබ්බේ..මම කොච්චර කොල් කරාද.. කාගෙන්ද ඔයා මේ හැංගෙන්න හදන්නේ ''

''සිතාරි දෙයියන්ගේ නාමේට එකක් කියන්නම්..මගේ ෆොන් එක මම කැඩිලා හදන්න දුන්න ..මේ මගේ යාලුවෙක් ෆෝන් එකක් දැන් කරන්නේ..අර දැක්කේ මගේ නැන්දගේ දුව..ඇහුනද... ...එන්න එන්න ඔයාව මම ගෙදරට දාන්නම්..තවත් ඔලුව කැක්කුම් ඇති කරගන්න බැහැ..''

නිවසට ආ මා හැඳ වුන් ඇදුමෙන්ම ඇඳේ දිගා වි සිටියෙමි.. ගත වෙලා උන් තෙහෙට්ටුවවට සිසිල් බිමක් ඇත්නම් යන්න දැනුනද එය සදා ගැනිමටවත් අම්මාට කියා වැල් දොඩම් විදුරුවක් සදා ගැනිමට හිත තිබුනිද ඇගේ දහසක් ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු බැදිමට මා හට නුවමනා විය ..

අද මාලින්ද සමට ගෙවුනු කාලය සිහිපත් වන විටද නෙතට කටු අනින්නා සේය ..මිට අවුරුදු තුනකට පමන උසස් පෙල පන්තියේදි ඇරඹි අප පෙම එකල මා හට දැනෙන්ට වුයේ මහා සම්පතයක් බදුය .. පිරිමි යහලුවන් රැසක් මා අවට සිටියද ඔවුන්ගේ ආදර හුටපට වලට මා කොතෙක් උදව් දුන්නද ඔවුන්ගෙන් මා සිත් ගත් එකෙකුදු හෝ සිටියෙද නැත.. උපතින්ම පැහැපත් රු සපුවකර උරුම කි මා හට කොල්ලන්ගෙන් ආ ඉල්ලිම නම් සුලුපටුද නැත..ඔවුන් මා වෙනුවෙන් ගුටි හරඹ ද කරන්න ට පෙලෙඹුනේ එකෙකුට හෝ මගේ කැමත්ත නොවුන තැනය ..විටක ඔවුන්ගේ ක්‍රියා කාරකම් මගේ පිරිමි යහලුවන්ගේන් මා අසා දැන ගන්නා කල සිනාසි අහක දැම්මා මිස ඔවුන්ද මගෙන් එ පිලිඹද අසන්නට නොපෙලෙඹුනේ මගේ කෙන්තිය කොතරම් සෙක්ද එලෙසම පොලිස්වරයෙකු වු මගේ පියාගේ ප්‍රෞර්ෂත්වයට ද බියෙන්ය ..

මාලින්ද පිලිඹද මා සිතේ සෙනෙහසක් සිතුනේ ඔහුගේ දඟකාර එහෙත් කෙල්ලකු පිලිඹද තැකිමක් නොකරනා විලසයෙන්ය ..සති අන්ත පංතියක මගේ යහලුවන්ගේ යහලුවෙක් වු මාලින්ද බොහෝ ප්‍රියමනාප තරුණයෙක් වු හේතුවෙන් ඔහු නොමැති සංගමය නිරස වන තරමට ඔහු අප සිත් ඇද බැද ගන්නට සමත් වු අයෙකි..

ඔහු සමග කල් ගෙවු සති අන්ත පන්ති ජිවිතයේ යන එන හැම ගමනට ඔහු සමග යන්නට මම ප්‍රිය වුනෙමි..කොල්ලන් හා බැඳි මිත්‍රත්වට ගෙදරින් කිසි කලක තහංචියද නොවුන නිසාවෙන් මෙතෙක් කලක් බැදි යහලුකම් හුදෙක් යහලුකමේ සිමාව නොගියෙන් මා පිලිබද සැකයක්ද නොවිය ..

දිනෙන් දින ඇරඹි ඔහුගෙත් මගේ ත් යහලුකම ආදරයක් බවට පත් වු විට මා බොහෝ සතුට ට පත් වුනේමි.නමුත් මිතුරු වෙස් ආදර වෙස් ලෙස හැරු විට වෙනස් වෙන්නට ගත්තේ කුමක්ද යන්න මටත් සිතා ගත නොහැක..සැබැවින්ම මට සිතා ගත නොහැක ..එය ඇරඹුනේ අප පාසල් ජිවිත හැර දමා අපේ ලෝකවල් වල තනි වෙන් ගත් විටය .