සූ සැටක් වූ ,
මායම් දහරින්...
දීන සලෙලුන්,
තුටු දනන මුත්...
රිය සකක් වන්,
පුළුලුකුල මත..
අනෙක පුං කඳ,
සැනහෙනා මුත්..
තිසර තන නොව,
වැහැරුනා වූ...
සම දරාගත්,
ලය මඬල දැක.
කෙසේ අගයම්ද,
නුඹේ ඔය රුව..
දැන් වියපත්ය,
නුඹ අනඟ ලිය...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ලස්සනයි අයියා හරිම ලස්සනයි..
මායම් කිසිත් නැති ..
හිතේ කිලුටක් කහට බිදුවක් නැති
වැහැරුනත් ළැම
ඇතුලතින් පිරිසුදු හද
උනූවුනා පුතුගෙ හැඩුමෙන් ....
ලේ මස් උරාබොන
තිරිසනුන්ගෙ
පියකරු ලෙසින් ලොවට
පෙන්වන මුහුනු වලට
ඇතුලතින් හිනහුනා
ඇගෙ වියපත් සිරුර ...
http://oldpettagama.blogspot.com/
මෙන්න මේකා කැත කතාවක් ලස්සනට ලියලා ........
menna maka makak liyala...walll ...eya...hitapan kiyanna ammata..
seethala ayya
අගේ ඇති සිතුවිල්ලක් යාලු...
අනඟ ලියන් පස්සේ ගිය බොට සත්‍ය වැටහිලා ව‍ගේ.. :D
සූ සැට කිව්වේ මායම් 64ද??? හිකිස්
කාට කාටත් අන්තිමේදි වෙන්නේ ඔය ටික තමා! සිතුවිල්ල නම් හරි අගෙයි!
ඒක නොදැනගෙන නේ මෙච්චර මායම් දාන්නේ.
පවූඌඌඌඋ.
ලස්සන කවි සිතිවුල්ලක් චේතනයෝ !!!!